Heden las ik een berichtje in Trouw over de losmaking van van der Kaaij van de kerk van Nijkerk. Weer eens een aanleiding, wat achtergrondinformatie te zoeken. Via een blog van Jan Dirk Snel (via google) ben ik bij het verhaal van Janse gestuit, en nu dus dit verhaal.
Zeer verhelderend allemaal, waarvoor dank (en Trouw valt inderdaad tegen).
Bij de overwegingen over mythische “blauwdrukken” van het Jezusgebeuren (ook de opstanding is blijkbaar een mythisch thema) moest ik denken aan de ideeën van literatuurhistoricus (en apologeet) C.S. Lewis hierover. Hij sprak indringend van de – geloofwaardig – waar geworden mythe, uit zijn essay Myth became fact.
Dit synchroniseert goed met de ideeën van zijn vriend Tolkien in zijn The Lord of the Rings.
Frappant is, dat Lewis in dat essay schreef, dat mensen die de historiciteit van het christendom ontkennen, maar die tenminste op de daarmee in verbinding te brengen mythes teren, beter af zijn dan diegenen die de historiciteit erkennen, maar er innerlijk niet door aangeraakt worden. Zowaar een vaag compliment in de richting van van der Kaaij, ware het niet, dat ik sinds vandaag helder heb waar het bij hem aan schort. Passende analogie: klimaatscepticus.
Bedankt overigens ook voor de notie dat wetenschappers het waarom van wetenschappelijke aanzetten aan het publiek moeten verklaren. Als politici dienovereenkomstig onaangename boodschappen zouden uitleggen, zou de wereld wer waarschijnlijk iets vrolijker uitzien.